Bijbelpraat

Conferentie gehouden in Wuppertal, augustus 2008. Naar aanleiding van een boek van Watchman Nee.

Wat is normaal? Wie bepaalt dat? De meerderheid? Premier Balkenende met zijn normen en waarden? De buurman? En wat is eigenlijk een Christen?

Samengevat lazen we in de bijbel:

Joh. 3:3 Jezus zeide tot Nicodemus: Voorwaar, voorwaar zeg ik u: Tenzij dat iemand wederom geboren worde, hij kan het koninkrijk Gods niet zien.

Vs. 15 Opdat een ieder die in Hem (de zoon des mensen) gelooft, niet verderve maar eeuwig leven hebbe.

Wederom geboren worden wil zeggen: geboren worden niet uit vlees (uit de mens), maar uit Geest (uit God).

Joh. 1:11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen. Maar zovelen Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, die in Zijn Naam geloven. Welke niet uit den bloede, noch uit de wil des vleses, noch uit de wil des mans, maar uit God geboren zijn.

Dus als iemand gelooft in Zijn Naam, in Zijn werk en Hem aanneemt, die is wedergeboren en mag zich een kind van God noemen en heeft eeuwig leven. Dit eeuwige leven hoeft vervolgens dus niet te worden verdiend. Dat staat vast. Dat krijgt men op grond van het verlossingswerk van Christus. Wij zijn met Hem gestorven, begraven en opgewekt uit de dood.

Dat is genade Ef.2:8.

Zullen wij er dan vervolgens maar op los leven? Dat kan dan dus de consequentie zijn!

Rom 6: Dat zij verre, zegt Paulus in vers 2.

Vers 10,11 : Dat Hij gestorven is dat is Hij der zonde eenmaal gestorven en dat Hij leeft, dat leeft Hij voor God. Alzo ook gij lieden houdt het daarvoor dat gij wel der zonde dood zijt, maar voor Gode levend zijt in Christus Jezus onze Heere.

Vers 13: En stelt uwe leden niet der zonde tot wapenen der ongerechtigheid maar stelt uzelf Gode als uit de doden levend geworden en stelt uw leden Gode tot wapenen der gerechtigheid.

Geen eenvoudige woorden, maar het komt er op neer dat wij met Christus gestorven zijn voor de zonde en nieuw leven hebben ontvangen door God en daarom ook zouden leven voor God. Hij is onze Schepper, wij zouden als Zijn schepselen daarom voor Hem leven, Hem eren, vrucht dragen.

Nauwelijks een paar dagen weer thuis overkwam ons het verhaal van de boze buurman die ons dreigde met een advocaat als wij niet binnen 1 week een boom omhakten. Zomaar vanuit het niets, wij hadden geen idee dat hij last had van die boom. Na de eerste opwinding hierover bedacht ik me de woorden uit de bijbel van Paulus:

Gal. 5:22 Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, goedertierenheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, matigheid.

2 Korinthe 5

Vers 15 ‘Indien Een voor allen gestorven is, zijn zij dan allen gestorven. En Hij is voor allen gestorven, opdat degenen die leven, niet meer zichzelven zouden leven, maar Dien Die voor hen gestorven en opgewekt is’.

Vers 17 ‘Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden’.

Vers 19 ‘Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd’.

Vers 20 ‘Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen’.

Vers 21 ‘Want Dien, Die geen zonde gekend heeft, heeft Hij zonde voor ons gemaakt, opdat wij zouden worden rechtvaardigheid Gods in Hem’.

Avondmaal

Onlangs raakten we in gesprek met iemand uit de zgn. 'vergadering van gelovigen'. Hij nodigde ons uit voor een zondagochtenddienst. We waren van harte welkom. Wel vroeg hij om het even vooraf kenbaar te maken, het was nl. de gewoonte om met nieuwkomers eerst een gesprekje te hebben. Men wilde zeker weten dat men te maken had met ware gelovigen, anders zou het lichaam verontreinigd kunnen worden door deel te nemen aan het avondmaal(!). We bedankten voor de uitnodiging, maar toch maar niet.

Toen we een week daarna in de RAI rondliepen en we met iemand in gesprek raakten die ook van de 'vergadering' kwam, kwam het onderwerp weer ter sprake. Deze meneer deed er nog een schepje bovenop. Hij was van mening dat je zelfs niet zomaar iedere gelovige kon toelaten tot het avondmaal. Ik vroeg op grond van welke bijbeltekst men dit dacht. Dat wist hij niet precies. Nadat hij begon voorbeelden van dergelijke 'zondige' gelovigen te noemen en ik met hem in discussie raakte, sprak Dick ineens de wijze woorden: 'Wie meent te staan, zie toe, dat hij niet valle'. Daar was alles mee gezegd en wij lieten een sprakeloze man achter.

1 Kor. 11:27-29 Hier wordt gesproken van brood en wijn. Brood en wijn werd door Jezus uitgedeeld ná de maaltijd, d.w.z. ná het eten van het paaslam, na de dood, Zijn dood. Brood en wijn slaan op het nieuwe leven, de dood voorbij, van gemeenschap met Christus en de leden van Zijn lichaam. Jezus deelt hier brood uit als beeld van Zijn lichaam waar wij allen deel aan hebben. "Want één brood is het, zo zijn wij allen één lichaam, dewijl wij Zijn brood deelachtig zijn geworden" 1 Kor.10:17. Hetzelfde geldt voor de wijn. Wij hebben deel gekregen aan Zijn bloed van het nieuwe verbond, als beeld van Zijn leven. "Want het bloed van Jezus Christus reinigt ons van alle zonden" 1 Joh.1:7.

"Wie onwaardiglijk eet en drinkt, eet en drinkt zichzelf een oordeel, niet onderscheidende het lichaam" 1 Kor.11:29.

Op grond van deze tekst worden mensen geweigerd deel te nemen aan brood en wijn, men zegt dus in wezen dat diegene geen gemeenschap heeft met het lichaam en het bloed van Christus.
Maar als je deze tekst goed leest staat er: men onderscheidt het lichaam van (de opgestane) Christus niet. Kent de betekenis van brood en wijn niet. Paulus onderwijst de Korintiërs daarom 2 brieven lang in de betekenis van de opstanding van Christus, zodat zij wel waardiglijk zouden eten en drinken en wel weten wat de betekenis ervan is.
Heeft dus niets te maken met wel of niet mogen deelnemen vanwege een of andere zonde in je leven. Dan zou niemand mogen deelnemen. Als brood en wijn een beeld is van het nieuwe verbond, waarom dan iemand weigeren op grond van de wet, van het oude verbond?

Wij leven onder een nieuw verbond, het oude heeft afgedaan.
"Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel, het oude is voorbijgegaan, het is alles nieuw geworden" 2 Kor.5:17.

Ere zij God

1 Tim. 1:15 Dit is een getrouw woord en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken.

1 Tim. 3:16 En buiten alle twijfel, de verborgenheid der godzaligheid is groot: God is geopenbaard in het vlees, is gerechtvaardigd in de Geest, is gezien van de engelen, is gepredikt onder de heidenen, is geloofd in de wereld, is opgenomen in heerlijkheid.

Vlak voor kerst kwam tijdens de koffiepauze het gesprek op kerstmis en wat we er zoal aan doen…… “Wie gaat er naar de kerk?” Niemand. Een collega, een Jehova’s getuige, zei: het is ook helemaal niet bijbels om kerstfeest te vieren, want God heeft ons die opdracht niet gegeven. Waarop ik zei: maar je mag toch wel feestvieren ook al is daar geen opdracht toe gegeven?... Geen antwoord, alleen een herhaling van wat ze al had gezegd.

Een andere collega zei dat ze er allemaal niet zo in geloofde en vond dat ze goed leefde en daarom ook wel in de hemel zou komen, als die er al zou zijn.

Ik heb haar toen in een notendop uitgelegd waarom dat geen criterium is, dat de mens niet in staat is om goed te doen en redding nodig heeft, dat God zelf in het vlees is gekomen om onze zonden weg te nemen, door in onze plaats de dood in te gaan, is opgestaan uit de dood, om daardoor eeuwig leven en een nieuwe schepping tot stand te brengen, dat wij daar deel van uit kunnen maken.

De J.G. was het hier niet mee eens, dit stond niet in de bijbel. Ik kon nog melden dat het juist de rode draad in de bijbel is en reden voor een feestje en deed er vervolgens maar het zwijgen toe.

Van een Urkse collega heb ik een heerlijk stuk zalm gekregen voor de kerst:

op Urk wordt nu ook feest gevierd.

De rest van de ochtend heb ik het onderstaande lied in mijn hoofd gezongen:

‘Ere zij God die Zijn zoon heeft gegeven

Mijn zonden gedenkt hij niet meer

En vrede in het hart van een ieder die Hem

Wil aanvaarden als Heiland en Heer’.

De aarde

Gen. 1:1 In den beginnen schiep God de hemelen en de aarde.

Gen. 1:2 En de aarde werd woest en ledig en duister vanwege het verschijnen van het water (letterlijke vertaling).

Gen. 1:3 t/m 27 God herstelde de aarde: licht, maakte scheiding tussen water en land, planten, vruchten, zon, maan en sterren, vogels, vissen en tenslotte de mens.

Gen. 1: 28 God zeide tegen de mens: weest vruchtbaar, vervult de aarde, onderwept haar en hebt heerschappij over haar.

Dus God schiep de aarde (wanneer dat was staat er niet bij vermeld). Dit is de aarde van o.a. de mammoet, de dinosauris. Deze werd verwoest om de een of andere reden (Jes.45:18) door water, ook wel genoemd de nederwerping der wereld (Ef.1:4). Daarna door God weer hersteld, opnieuw geformeerd (terug te berekenen tot ongeveer 6000 jaar geleden).

God geeft de mens vervolgens de opdracht de aarde te onderwerpen en heerschappij over haar te voeren.

Dan rijst de vraag natuurlijk: wat heeft de mens er tot nu toe van terecht gebracht?

Als je de milieuorganisaties mag geloven: niet zo bar veel!

Volgens deze organisaties, met Al Gore als de grote goeroe voorop, loopt de aarde op zijn eind. Hebben we er met zijn alleen een zooitje van gemaakt. De aarde is in een ras tempo aan het opwarmen.

Geen prettige toekomstverwachting dus.

(Vraag ik me wel af waar precies, het is op dit moment al zo’n 8 maanden bar koud weer hier en ik merk daar dus erg weinig van!! Maar dat zal wel kortzichtig van mij zijn).

Ik vind het een erg arrogante houding van meneer Gore te denken dat de mens in staat is de aarde te verwoesten, schuldig is aan de opwarming, laat staan de aarde weer zodanig kan herstellen dat alle milieuproblemen worden opgelost. In de loop der eeuwen hebben zich allerlei klimaatwijzigingen voorgedaan. Toen ik hoorde dat zijn huis een gigantisch bedrag aan energie verslindt liep bij mij het laatste restje respect voor die man weg.

Volgens de bijbel is de mens ook niet in staat heerschappij over de aarde te voeren.

In Rom.5:14 staat dat Adam een voorbeeld (type) is van degene die komen zou: Christus.

In Hem wordt de opdracht die God aan Adam gaf vervuld.
Ps.8:7: Gij doet Hem heersen over de werken uwer handen, Gij hebt alles onder Zijn voeten gezet. Wanneer is dat gebeurd? Toen hij als Zoon en erfgenaam van God werd aangesteld bij Zijn opstanding.

Hebr.2:8 zegt dat wij nu nog niet zien dat Hem alle dingen zijn onderworpen. Maar dat is een kwestie van tijd. Bij Zijn wederkomst zullen wij het wel zien, Hij zal Zijn heerschappij over de aarde doen gelden.

Dat is wel een prettige toekomstverwachting.

Zie voor meer info : www.vlichtus.nl downloaden/nr.19 de restitutieleer.

Het Brood des Levens

Ik ben het brood des levens; Die tot mij komt zal geenszins hongeren en die in Mij gelooft zal nimmer meer dorsten Johannes 6:35

Heaven came to earth in a small package

For a child was born, a gift to men

Yes the living light came to the darkness

Wore the harness of mankind

Laid His body down to be sin for us

Gave His earthly crown so we could be kings

Yes he came to brake the yoke of darkness

That would harness all mankind

Gave His heart away so we could find Him

Changed our night to day so we’d live in light

Tore the veil between the light and darkness

Broke the harness for mankind

Let our hearts rejoice in Christ our Savior

Let us come before His throne with praise

Let us pray for peace so we’ll break the darkness

Melt the darkness of mankind

This morning star of light still shines and shines

We buried Him within our sins but He rose again

Mathew Ward

Schepping

Terwijl men in Christelijk Nederland over elkaar heen valt in de discussie over evolutie of schepping, vergeet men een wezenlijk ding: de bijbel te openen en te bestuderen wat er werkelijk staat. Men begrijpt het niet en is dus eerder geneigd te geloven in niet bijbelse theorieën en verwerpt vervolgens de ‘schepping’ in 6 dagen.

Ik begrijp de verwarring omdat er overblijfselen zijn gevonden uit een tijd die ver ligt voor de schepping van Adam in Genesis 1. De aarde is ouder dan 6000 jaar. Dat is wetenschappelijk bewezen. Maar dan ook alleen maar dat. De evolutietheorie is en blijft een theorie, bedacht omdat men het geloof in een schepper niet kan accepteren. Daadwerkelijk bewijs is er niet. En als ik niet beter zou weten zou ik bij het horen en zien van sommige mensen soms ook wel de neiging krijgen te geloven dat de mens van de apen af stamt. Maar ik weet beter, omdat de bijbel dat leert.

Alleen in vers 1 schept (bara) God de hemelen en de aarde. Diezelfde aarde nu werd woest en ledig in vers 2 door het verschijnen van het water, waardoor alles werd verwoest. Woest en ledig zijn termen in de bijbel die worden gebruikt als God een oordeel brengt. Er kwam ook een oordeel van God over de toenmalige wereld. Petrus spreekt van de nederwerping der wereld die toen was. Tussen Genesis 1 vers 1 en vers 2 zouden dus best miljoenen jaren kunnen liggen.

In Genesis is geen sprake van schepping in 6 dagen, maar van zgn. herschepping, restitutie.

God maakte (asa) de bomen, planten, dieren en vervolgens formeerde (jatsar) God Adam uit de aarde. Hij deed dat uit de oude gevallen aarde (wel degelijk in 6 dagen, heren Dekker en Knevel). Dat is dus geen schepping vanuit het niets, maar herschepping, herstel.

Voor een uitgebreide studie over dit onderwerp verwijs ik naar de volgende link:

http://www.bijbels-panorama.nl/PDFVL/Leer_der_restitutie.pdf

Het geloven in een schepper van hemel en aarde houdt onvermijdelijk in dat het schepsel zich aan deze schepper onderwerpt. En zich vervolgens ook onderwerpt aan wat de schepper heeft gesproken.

Dat is voor veel mensen een te grote opgave, want dat wil zeggen dat men moet toegeven dat er iemand is die groter en machtiger is dan hijzelf. Toch kan ik zeggen dat ik er geen moment spijt van heb gehad dat ooit te hebben gedaan. Het geeft een enorme vrijheid en ik leef in het besef dat die oude, gevallen, imperfecte wereld ooit zal verdwijnen, waarbij een nieuwe hemel en aarde zullen ontstaan waarin gerechtigheid woont. Gerechtigheid die in deze wereld ver is te zoeken 2Petr.3:13.

Getuigenis

Een getuige is iemand die een bepaald feit heeft gezien of meegemaakt en er daarna verslag van doet:

In 1974 vertelde een toenmalige collega van mij over Jezus Christus, Zijn dood en opstanding, hemelvaart en toekomstige wederkomst. Hij was erg enthousiast, zei dat het zijn leven in positieve zin had veranderd en dat zag ik ook aan hem, het was echt. Hij gaf mij ook allerlei lectuur mee.

Omdat ik hem graag mocht hoorde ik zijn verhaal aan en las ik zijn lectuur, uit beleefdheid eigenlijk. Ik leerde veel van hem over de bijbel, hij legde me de betekenis uit van de verhalen die ik al wel kende (ik had een katholieke achtergrond), maar me niets zeiden. Hij zei me dat hij een persoonlijke, levende relatie had met Jezus Christus en dat hij zijn leven in Zijn hand gegeven had. Hij drong er bij mij op aan hetzelfde te doen, Jezus Christus te aanvaarden als de Heer van mijn leven.

Al lezende en luisterende begon ik te beseffen dat het verhaal klopte, dat het de waarheid was. Dat had ik voorheen met andere godsdiensten (religies) niet gehad, die verhalen klopten niet. Ik realiseerde me dat hij gelijk had.

Maar ik besefte tegelijkertijd heel goed dat het consequenties zou hebben, dat het nieuwe leven dat ik zou krijgen op grond van de opstanding van Jezus Christus niet vrijblijvend was.

Me er aan overgeven kon ik op dat moment niet. Op de een of andere manier was ik namelijk in de veronderstelling dat ik me dan aan allerlei wetten zou moeten houden en me weer zou moeten aansluiten bij een kerk. Dan was het gedaan met mijn vrijheid. In die tijd woonde ik in Arnhem op kamers en leidde een behoorlijk vrij en vrolijk leventje. Ik kon gaan en staan waar ik wilde, hoefde met niemand rekening te houden en dat wilde ik vooral zo houden.

Dus ik stopte het weg.

In de jaren daarna kwam ik nog regelmatig op verschillende manieren in aanraking met het evangelie, las ook diverse boeken over bijbelse onderwerpen, maar deed er niets mee.

Tot ik in Eindhoven kwam te wonen in 1980 (was inmiddels getrouwd en zwanger van mijn eerste kind) en er op een avond gebeld werd en iemand aan de deur stond, die me een aantal vragen wilde stellen. Of ik Jezus kende, of ik wist waarom Hij mens werd, of ik wist wat de betekenis was van Zijn dood en opstanding, of ik wel eens in de bijbel las en of ik het ook geloofde. Al zijn vragen beantwoordde ik bevestigend.

Hij schudde mijn hand en zei: dan ben je mijn zuster. Ik had geen idee wat hij bedoelde, maar hij vroeg of hij een afspraak mocht maken om er over door te praten. Dat deden we, vervolgens gingen we naar bijbelstudies die hij aan huis gaf.

Langzamerhand gebeurde er iets met me. Het is niet een bepaald moment geweest of een openbaring vanuit de hemel of iets dergelijks, maar na een aantal weken was het me duidelijk: ik kan er nu niet meer omheen: ik geef mijn leven in Zijn hand.

Joh. 1:12 ‘Zovelen Hem aangenomen hebben, die heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, die in Zijn naam geloven’.

Ik heb Hem aangenomen en was een kind van God geworden.

Op. 3:20 ‘Zie Ik sta aan de deur en ik klop, indien iemand Mijn stem zal horen en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen en Ik zal met hem maaltijd houden en hij met Mij’.

Hij klopte al heel lang aan mijn deur, ik hoorde Zijn stem en deed eindelijk de deur open.

Sindsdien lees en bestudeer ik de bijbel, Zijn geopenbaarde Woord:

Opdat ik Hem kenne en de kracht van Zijn opstanding (Fil.3:16).

Het Woord van God maakt vrij, leert me dat ik vrij ben van de wet, vrij van religie. Dus ik was al die jaren voor niets bang geweest.

Het is namelijk uit genade alleen dat ik een kind van God ben en wet voegt daar niets aan toe.

Ik mag dan ook dankbaar zijn dat Hij is blijven kloppen.

Ook mijn leven is in positieve zin veranderd.

En daar wil ik van getuigen…………

Op.1:5 En van Jezus Christus. Die de getrouwe getuige is, de eerstgeborene uit de doden en de overste der koningen der aarde. Hem, die ons heeft liefgehad en ons van onze zonden gewassen in Zijn bloed.

Het evangelie, de hele waarheid en niets dan de waarheid

Het evangelie van Christus is… ‘ een kracht Gods tot zaligheid voor een ieder die gelooft’ (Rom.1:16). ‘Want de rechtvaardigheid Gods wordt er in geopenbaard’. (vs.17).

Het woord evangelie betekent vanuit het Grieks: blijde boodschap.

Maar wat wordt daar precies mee bedoeld? Wat is die blijde boodschap? Wat is de kracht Gods?

Onlangs hoorde ik iemand een lezing geven over het evangelie en wat dat volgens hem inhield. Hij begon enthousiast met dezelfde bovenaangehaalde woorden uit de bijbel. Aan de hand van spreadsheets vertelde hij een uur lang over de dood van Jezus aan het kruis.

Paulus verklaart het evangelie in 1 Kor.15: ‘Christus is gestorven voor onze zonden, dat hij is begraven en dat Hij is opgewekt ten derde dage, naar de Schriften’.

De blijde boodschap, de kracht Gods is vervolgens dat wij met Hem zijn:

gestorven: ‘Een is voor allen gestorven, zo zijn zij alle gestorven’ (2 Kor.5:15).

‘Want die gestorven is is gerechtvaardigd van de zonde’ (Rom6:7) en

opgewekt: ‘ En Hij heeft u mede levend gemaakt, daar gij dood waart door de zonden’ (Ef.2:1).

Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel.

Wat is de rechtvaardigheid Gods die er in wordt geopenbaard?:

God verklaart ons rechtvaardig indien wij met Christus zijn gestorven en opgewekt. Als rechter spreekt Hij ons vrij: geen doodstraf, de zondeschuld is al betaald. Wij krijgen dan het nieuwe, eeuwige leven. Op grond van geloof in Zijn werk! Dat is genade!

De blijde boodschap is dus inclusief de opstanding.

Dus vroeg ik de ‘evangelist’ waarom hij niet sprak over de opstanding. Je zonden kunnen wel zijn weggenomen door Zijn dood, maar als je daarna niet met Hem bent opgestaan, wat heb je daar dan aan als je dood bent? (1 Kor.15:7). Daar word ik niet blij van!

Hij zei: ‘die boodschap is te moeilijk, dat begrijpen de mensen niet’.

Dus dan maar een halve waarheid? Is dat niet ook een leugen?